de Bonne
21 augustus 09
15 aug: de Durance
16 aug: de Gyronde
17 aug: de Bonne
18 aug: de Ubaye
19 aug: de Guil
20 aug: de Guisanne
ga direct naar de film op youtube
Vaarders: Rien Nonja Harry Hans Martijn
Onze laatste vakantie dag. Natuurlijk niet zonder te varen. Hans, lekker gemaakt door onze verhalen over de Bonne eerder deze week, wil deze ook wel varen. En ’t mooie is: de Bonne ligt vrijwel op de route terug. Arnold is al op weg naar Nederland met Alexander. We rekenen af op de camping en dan zijn ook wij op pad.
Aangekomen bij de Bonne installeren de jonge dames (Kira, Margot, Caro en Nettie) zich voor de caravan en waterkant. Wij vaarders gaan het water op…
Het water is nog lager als eerder deze week, maar het gaat nog wel. We stappen weer uit bij de ingangspassage, checken op hout, en voor diegenen die hem nog niet gedaan hebben om even te kijken. En om data te verzamelen natuurlijk. Nonja neemt revanche door de passage deze keer gecontroleerd te varen.
Rien vertoont vandaag echter vermoeidheidsverschijnselen (?), na een goed gevaren week zou hij vandaag meerdere malen bijna zwemmen.
Bijna? ….. terug naar de ingangspassage. In de trap zit Rien veels te veel naar links en wordt daar tegen de licht onderspoelde wand gedrukt. Op de kop gaat het verder. De 1 e rolpoging mislukt, de 2 e eindigt op een steen in de lijn. Hier heeft hij nog wel net wat tijd om met hulp van de steen wat lucht te happen en dan drijft onze Rien weer verder. Nog 1 of 2 rolpogingen volgen. Ik lig in de ingang van de kloof te wachten op hem, maar kan ‘m niet helpen, de stroming is te sterk om bij hem te kunnen komen. Dus hoop ik het onwaarschijnlijke, namelijk dat Rien het volhoudt tot hij bij me is.
In de vernauwing naar de kloof zit hij tot overmaat van ramp even overdwars klem. Nu haalt hij het nooit meer, denk ik nog…. Toch stapt Rien niet uit, schiet dan weer los en doet zowaar gewoon nog een rolpoging, die echter weer mislukt. Maar… we hebben even oogcontact, en een paar lange seconden later kan Rien zich via mijn puntje omhoog werken.
Water komt uit al zijn openingen, en zijn ogen zijn knalrood. Maar zoals hij zelf meld: Hij weigerde uit te stappen! Blijkt dus dat zelfs een verwoedde roker toch zijn adem wel een behoorlijk (!) tijdje kan inhouden… De Staaytjes volgen en we varen de kloof in.
Al het moois van eerder deze week komt weer voorbij en na een klein uurtje komen we bij de hoge brug en de waterval. We hebben afgesproken dat de dames daar ons zullen opwachten om te zwaaien en fotos te maken.
En ja hoor we zien een 4-tal stipjes hoog op de brug en horen wat gejoel in de verte. We zwaaien nog een keer en gaan weer verder. Martijn zit weer in zijn eigen Inazone vandaag na het verlies van de G-force, en moppert wat dat hij kloven helemaal nix vindt, maar we betrappen hem toch regelmatig met een grijns op z’n bekkie.
Bij de “pin-spot” ( die overigens wel te varen is met veel meer water) gaan we lunchen. Als we weer vertrekken vergeet Martijn ff z’n helm, gelukkig zit de Badeend nog niet in de boot dus is dat snel opgelost.
Affijn, Rien heeft vandaag 3 reddingkjes nodig gehad, maar niet gezwommen. Nonja heeft aardig revanche kunnen nemen voor eerder deze week. Bij het eindpunt heeft Hans geen zin de boot 50 meter hoger te dragen en rijdt hij de auto omlaag.
We laden op, halen de caravan en de dames, die de hele dag aan en in het water hebben doorgebracht. Dan vertrekken we voor het eerste deel van onze reis naar een camping aan een meertje wat Hans kent, om daar morgen nog een dagje lekker bij te komen van alle inspanningen deze week ;)
Harry
