De Gyronde en Durance
Zondag 16 augustus
15 aug: de Durance
Vaarders: Kira, Harry, Markus, Rien, Hans, Alexander, Paul, Arnold, Martijn, Nonja, en Janne
We stappen in op de Gyronde, onder een camping, een paar kilometers voor de samenvloeiing met de Durance. We hebben een flinke ploeg mee, 11 vaarders die er zin in hebben. De Gyronde staat wat laag, maar er is net genoeg water om het leuk te houden.
We verdelen ons in 2 teams. Wij gaan voorop, rustig varen we al keerwaterend en dobberend de beek af. Hier –en mede door de afwezigheid van druk op het water- is de Gyronde klasse II/III. Lichte verblokking, smal en veel keerwatertjes.
Marcus komt na zijn vele zwempartijen gisteren in de Kliko, vandaag wel goed mee in de Inazone van Martijn. Martijn zelf zit in de club-G-force-ex-Harry-boot.
Na een tijdje komen we bij een stuwtje/vervalletje. Er zit wel een lijn in, maar ik wil mezelf en mijn medevaarders hier niet vanaf sturen, er zitten wat lullige pin-achtige stenen recht onder de drop, lastig te bevaren met een kort bootje en daar heeft ons ploegje er 3 van. We dragen ‘m maar om.
We wachten even op de badeend en consorten. De badeend kijkt even, haalt zijn schouders op en vaart dan gewoontjes de drop af. Hij botst nog wel even op een grote kei na de drop (typisch Staay), maar komt er verder makkelijk (en pijnloos) vanaf.
Paul doet ‘m ook, maar mist compleet de te varen lijn, heeft geen vaart en wordt pal boven de drop tussen 2 stenen op zijn achterpunt klem gezet. Heel het achterdek van zijn Dagger verdwijnt tussen de stenen. Dan valt de boot wat schuin terug en butst Paul achteruit de drop af aan de andere kant. Hij heeft alleen even zijn onderarm gestoten en verder is hij oke.
We varen nog een stukje verder en gaan dan lunchen op een kiezelstrook bij de samenkomst van de Gyronde en de wateruitlaat van de Durance. Hier komt er flink wat water bij, en een aantal mensen begint druk keerwaterdammetjes te bouwen aan de Durance-kant van het kiezelstrand. Na de lunch varen we dus op de Durance, wat lafjes water na de Gyronde met alleen wat bochtstromingen en lichte passages.
Dan komen we de slalombaan van Argentiere. Er zijn een paar slalommers bezig en we wachten even tot we kunnen. Één voor één varen we de baan op via de ingangsdrop.
Dan eist de Kliko zijn volgende slachtoffer. Als het de beurt van Kira is stuurt ze onder de drop het grote keerwater in het midden van de baan in. Hierbij heeft ze een hoge steun nodig, en als ze in het keerwater opkijkt zit ze te grijnzen. Of? Lacht ze nou, of heeft ze pijn? Ik vaar naar haar toe en dan meld ze (met een van pijn vertrokken bekkie dus) dat haar arm uit de kom is…. Mmmm, klinkt bekend…. Ze durft/kan haar arm niet meer te bewegen, maar zit nog wel midden op de baan.
Ik kijk eens naar het keerwater verderop en duw haar de stroming in. Mooi met de punt van de Kliko richting het keerwater geef ik de boot een flinke duw, en zo zeilt Kira na nog wat butsjes van mijn bootje perfect het keerwater in. Oef, dat ging lekker gelukkig.
Snel spring ik uit de boot, en trek Kira met Kliko op de kant. Ik trek haar spatzeil los, en hijs haar aan de schouderbanden van haar zwemvest uit de greep van de onbarmhartige Kliko. Yup, de arm ligt eruit, ik kan t direct voelen. Ik pak de arm en met wat lichte druk schiet hij gelijk weer terug in de kom. Doctor Harry to the rescue! ;) Kira kan echter niet verder.
Ondertussen vaart Marcus een keerwater uit, de volle stroming van de baan in. Hij wordt gegrepen en omgegooid, en zwemt. De Carnage is nu wel compleet. Marcus zit midden in de stroming van de baan, en Paul haast zich achter de Inazone aan. Met mijn werplijn haal ik Marcus naar de kant.
Kira wordt via het bruggetje over de baan naar de overkant verbannen, en op de cowtail breng ik de “Dodemansboot” alias de Kliko, naar de overkant. Kira zal hier moeten wachten tot ze later opgepikt zal worden. Niemand denkt er aan Ingrid, de vrouw van Paul, te bellen om haar op te halen. Dus zit ze daar wel eventjes….
Na de slalombaan wordt de Durance weer breed (en saai, jaja, landschappelijk praaaaaachtig…) Wel zit Marcus weer een paar keer ondersteboven in de boot, en neemt hij een heerlijk bad, maar verder gebeurt er nog maar weinig. We drijven La Cabana voorbij, tot we bij onze camping, Lu lac des Icles of zoiets, aankomen. We slepen de boten naar ons kamp en halen dan onze arme Kira op, die braaf op ons zit te wachten.
Harry
17 aug: de Bonne
18 aug: de Ubaye
19 aug: de Guil
20 aug: de Guisanne
21 aug: de Bonne
