Midden Tarn , oktober 2005

Na 2 dagen op de boven Tarn en een tocht op de Tarnon is het vandaag tijd om weer naar huis te rijden, 1200 km het gaspedaal ingedrukt houden. 'Snachts is het goed rijden maar slecht varen dus vroeg opstaan, broodje naar binnen, inpakken en op naar de midden Tarn. Een kilometer onder de stuw waar we op dee boven Tarn zijn uitgestapt wordt het afgeleidde water weer terug gevoerd en heeft de midden Tarn genoeg water voor nog een leuk tochtje. WW III met een aantal passage klasse IV tot IV+.

Gisteravond heeft een noodweer ons bivak in een vijver veranderd en Bert en ik hebben in de douches geslapen. Gevolg van al het extra hemelwater is een waterstand van 280 cm op de Tarn. Een waterstand die Bruno hier nog niet eerder heeft aangetroffen. Gelukkig hebben we vandaag alleen maar de middenloop op het plan, bij deze waterstand wil ik de bovenloop best wel zien, maar niet varen, denk ik...

We varen vanaf de brug van Vernède tot aan de camping bij de brug van Cocurès een traject van 7 kilometer.

De Tarn begint als een hard stromende brede rivier met veel druk en weinig verblokking, een paar maal een stevig verval in een bocht, grote golven walzen. Eigenlijk leuk om veel te spelen.

Daar hebben we niet veel tijd voor want we willen het geheel toch in 1.5 uur af zien te leggen om nog enigzins bijtijds in ons bed te liggen.

Het heeft af en toe wat weg van de Ardennen, maar dan met veel meer water. Na 3 km relatief rustig varen om snel en krachtig WW III komen we bij de eerste echt grote passage, de Tarn heeft zich hier door de rotsbodem gesleten en een paar lange slides gevormd. Deze zijn vanaf de weg boven goed herkenbaar.

De eerste passage is helemaal rechts relatief eenvoudig te varen, links bevinden zich een paar stevige brede walzen. Het geheel denk ik WW IV-. Je moet het geheel toch wel even verkennen om te zien hoe de lijn precies in elkaar zit.

De tweede slide passage is veel langer en heeft 4 vervelende walzen waarvan de laatste twee dicht achter elkaar. Bert en ik heben het er niet op en besluiten uiteindelijk om te dragen (ik heb nu nog spijt en wederom een reden om terug te komen). Bruno en Victor varen beiden het geheel zonder probleem. Victor helemaal rechts, oversteken naar links en dan de laatste twee walzen helemaal links voorbij. Bruno blijft helemaal links en dat gaat ook heel netjes.

Na deze passages is de Tarn weer wat rustiger totdat het laatste kloofje (kloof van Cocurès) zich meldt. totale moelijkheidsgraad WW IV en bij laag water schijnt hij technisch wat moelijker te zijn omdat het grote blok in het midden dan minder brede doorvaarten overlaat. Victor vaart uit baldadigheid zelfs finaal over het rotsblok heen.

Invaart van de kloof van Cocurès

Frontale benadering van Victor

Uitvaart van de kloof

Na nog een paar leuke passages is het afgelopen. 1200 kilomers wachten...

Bruno, Bert, Lucien, Victor Bedankt, Merci!

Menno