Karina en ik zouden een beginnersweekend organiseren en vol goede moed zijn we wat mailtjes gaan sturen. Bij te lage waterstanden zouden we nog steeds op zondag naar Hohenlimburg gaan om te varen. Maar ja, toen kwam de vorst en de mogelijkheid tot schaatsen. Na wat batavierenonduidelijk in de aanloopfase wist toch iedereen wat de bedoeling was en om 10.00 waren wij met 8 man/vrouw bij Hans in Hasselt voor een kop koffie. Daarna vertrokken we al snel richting het ijs.
Er was een redelijk krachtige zuid tot zuidwesten wind voorspeld, dus reden we richting Blokzijl zodat we op de terugweg wind mee zouden hebben. Hans had zijn kaart bij zich en bepaalde de route. Omdat hij nog een beetje moest inkomen, wachtten we bij de kruisingen netjes op hem, totdat we Boy en Bart kwijt waren die hun energie kwijt moesten en een extra rondje Giethoornsemeer waren gaan doen. Heike gebruikte de wachttijd om de GoPro te installeren. Daarna wilden we niet langer wachten op Bart en Boy, dus reed Jan-Willem hen tegemoet. In het plaatsje Dwarsgracht zouden we elkaar weer ontmoeten.
Daar naartoe reed ik Cees V achterna die me nog wat tips kon geven over het gebruik van klapschaatsen. Hij kwam er goed op vooruit en het was duidelijk dat hij wat meer schaatservaring had dan ik. Ik kwam best vooruit op mijn nieuwe schaatsen, maar het ging toch nog wat minder dan vorig jaar.
In Dwarsgracht aangekomen gingen wij maar even wat drinken en een boterhammetje eten. Ilona (een vriendin van Terence, die we hopelijk ook een keer in de boot gaan zien) had echt te weinig kleren bij zich, dus kreeg nog een shirtje aangereikt. Bart, Boy en Jan-Willem waren Dwarsgracht al weer uit en hadden ons niet gezien. Tja, er zijn meer sloten die naar Dwarsgracht leiden.
We koelden snel af, dus gingen we verder richting Beulakerwijde. We kwamen langs een plek waar riet gesneden werd en er was nog een korte stop voor een pleister op Cees z'n gevoelige teen.
De noordkant van de Beulakerwijde was volgewaaid met sneeuwhopen. We hadden wind mee, maar met een paadje van 50 cm breed en tegenliggers moest er veel geremd worden om niet in de sneeuwhopen te vallen. We kregen behoefte aan een café om wat te eten en drinken, maar dat was op het meer niet makkelijk te vinden. Na wat forse tegenwind met heel mooi ijs zijn we bij een koek en zopie tent wat chocolademelk gaan drinken. Cees bleek nog niet genoeg hersteld te zijn van de griep, dus hij ging verder ging lopen/liften.
Ondertussen begon het te sneeuwen. We konden een stukje met heerlijke wind mee schaatsen. Zonder iets te doen werd je zo een paar honderd meter weggeblazen. Terence genoot ervan en ging er keihard vandoor. Al belandde hij af en toe op het ijs omdat de vermoeidheid toe begon te slaan. Tijd om terug te gaan richting Blokzijl dus.
Bart en Boy en ik hebben nog een extra blokje Dwarsgracht gedaan. Eindelijk begon ik te voelen hoe ik de schaatsen moest gebruiken en eigenlijk wilde ik nog lang niet stoppen. Op het Giethoornsemeer schoten ons nog drie ijszeilers voorbij en daarna waren we weer terug in Blokzijl. Op naar de erwtensoep bij Hans. Cees was ondertussen ook al in Blokzijl aangekomen. Hij had ons op een droogje in de kroeg op zitten wachten omdat hij geen geld meegenomen had...
Hoeveel we nou echt geschaatst hebben was niet duidelijk, maar het was genoeg. De gps afstanden varieerden tussen de 49 en 58 km, maar die waren dan ook van de mannen die wat extra stukjes geschaatst hadden.
Hans bleek meer voor ons ingekocht te hebben dan alleen erwtensoep. Iedereen viel aan op de Belgische biertjes en de hapjes en de verhalen gingen over tafel. Heike was blij dat haar oma de volgende dag zou komen, want dan zou zij niet de stijfste zijn.
Cees F bleek in Friesland geschaatst te hebben en toen wij weg waren had Hans genoeg erwtensoep voor nog een hongerige gast.
Filmpje
Hartelijk bedankt voor een heerlijk dagje op het water!
Anke
