De Boven Rur, het voelt een beetje als de Elfstedentocht.. Hoelang is dat niet geleden?
In het weekeinde is er al reuring op de app, "er komt wel meer dan 30mm neerslag over de hoge Venen" de Rur gaat zeker lopen met een dikke kans op hoog water.
Woensdag wordt de dag, denken we..
Jaivi heeft geen geduld en trommelt loslopende Batavieren bij elkaar voor een tripje op dinsdag. Ondanks de kerstvakantie heeft niet iedereen de luxe om stante pede te vertrekken dus er blijft wel enig volk over voor onze tocht op woensdag.
Dinsdagavond pakken we het een en ander bij elkaar, hoe was het ook alweer? Hoe koud wordt het?, extra lifa, handschoenen? Doen de camera batterijen het nog wel? Tjonge, tjonge, ik voel stress :)
Ik ben niet de enige, Bart wil 3 uur uittrekken voor de tocht naar de instap, ik kan er een half uur vanaf praten :) Dat wijst uit als correct, we vertrekken rond acht uur en rond 10:30 uur arriveren we allemaal (Bart, Cees en Peter, Sasia en ik en Hans) op de instap waar Roy al een plekje op de compleet lege parkeerplaats heeft gereserveerd.
De Rur is amper gedaald ten opzichte van gisteren en is laag, maar zeker niet te laag (43-45 cm peilschaal Reichenstein). Licht euforisch kleden we om, rijden de auto's om en rond half twaaf schuiven we onze oude vertrouwde boven Rur in.
Even lekker stroomop varen om de spieren los te varen en dan zijn we los. Ik denk dat we 200-300 boven Rur tochten op het water hebben, maar ook Peter die hier voor de eerste keer komt en Roy die deze sloot 30 jaar geleden alleen maar per afvaartboot bedwong, iedereen voelt zich direct op zij gemak.
De waterstand is niet hoog, alle passages zijn vooral leuk en de uitdaging moet je opzoeken, dat lukt op sommige plekken echt wel.
Het wasbord aan het einde van het bos traject is absoluut te laag dus dragen we om en lopen omhoog naar de perlbach.
In het bos kon ik mijn handen niet warm houden, maar na het omdragen naar de Perlbach zijn ze weer warm en blijven dat tot het einde.
instap Perlbach
Tusen de muren richting Rur
Eenmaal in het Dorp is het stukken bredere en overzichtelijker, maar hier is een serieus hoog water doorheen gejaagd in de afgelopen zomer.
De vis scupturen die voorheen aan de bruggen hingen, die vinden we niet meer terug, bij het rode huis is de diagonale surfgolf vlakgespoeld en iets lager is een nieuwe golf onstaan.
De Glijgoot (favoritentöter) is ondanks eerdere berichten vrijwel ongewijzigd, punt domi\nant naar rechts houdenbn en tempo maken. Iedereen planeert spectaculair het keerwater in.
De Berenkuil is easy , 4-5 meter vanaf links naar beneden. Bij deze waterstand kun je eigenlijk tot het randje varen, kijken en weer terugvaren om een aanloopje te nemen.
Daarna is het easy sppelend tot de uitstap achter de waterzuivering. Nog een paar leuke surfgolven en dan is het feest voorbij. 'tWas top!!
Menno
Instap: "Parking "Reichensteiner Brücke"
Uitstap: Rurtalweg, na de waterzuivering"
