Nu ook met film.

Uit de 5 of 6 opties voor vandaag wordt het toch de Durance van St Clement tot Embrun. Mijn geknapte ego twijfelt even of ik wel wil instappen naast camping St James in deze snelstromende, stenige beek, "la Chagne", om daarna op de Guil en Durance naar St Clement te scheppen. Uiteindelijk stap ik met Anke, Eric, Cees, Jaques en Bart op de camping in. De beek is leuk en net diep genoeg. Goed afstand houdend en af en toe een keerwatertje pakkend slaan we toch het stuwtje maar over.

Op de wildwaterbaan van St Clement zijn de anderen al aan het stoeien.

ww durance 20160506 3

ww durance 20160506 2

Voordat ik me in het gewoel stort denk ik mijn rol even te ontroesten in een keerwatertje. Denk ik inderdaad, voor ik het door heb lig ik al half naast mijn boot.

ww durance 20160506 4

Of het iets te maken heeft met Anke, die net naast mij weer instapt laat ik in het midden. Dit wordt alweer bier drinken ;-)

ww durance 20160506 6

Das loch...

Omdat ik ooit geleerd heb dat je op één been niet kunt varen, doe ik een nieuwe poging in ’t gat van de Durance. Gelukkig hebben we maar één biertje bij ons…

ww durance 20160506 8

ww durance 20160506 5

ww durance 20160506 7

 ww durance 20160506 1

ww durance 20160506 12

Eerlijkheid gebied mij te schrijven dat Anke dit keer wel de eerste was die mij een puntje aanbied. Maar ik lig er al weer naast. De tip om mijn rugband wat strakker af te stemmen neem ik ter harte. Mijn tenen protesteren een beetje het laatste stuk.

ww durance 20160506 9

ww durance 20160506 10

Zo kan ik deze week natuurlijk niet afsluiten, dus ik dwing mijzelf om in de afsluitende wals/golf bij Enbrum te spelen. Ik stuiter en ik surf wat, wordt eruit gedrukt en ik ga om. Nu moet het dus gebeuren. Ik zit stevig en ik zet in.

ww durance 20160506 11

Embrun golf

 

Helaas toch de verkeerde kant gepakt. Omsteken en nog eens. Hèhè net op tijd, want de steen in het keerwater ligt vervelend tegen mijn boot. Ik waag het opnieuw in de wals, ondanks dat Hans zijn camera is vergeten en juist nu wordt ik er met een perfecte loop uitgedrukt en ga ik op mijn plaat. Weer op de verkeerde kant mijn rol ingezet, omsteken en dan ligt mijn boot scheef in het water. Beetje roeren en wachten, met mijn laatste krachten pers ik mezelf omhoog (inderdaad Anke was net uitgestapt) en ben ik klaar voor deze week.

Batavieren bedankt! Het was weer beregezellig. Nu nog hopen dat iemand mijn loop toch digitaal heeft vastgelegd .... (we wachten af)

ww durance 20160506 13

"graag de foto waarin Gert zijn verslag schrijft al laatste"

 

 Gert (old school pencil)