Entree Bruno:
Final destination for the holiday was Valchiusella, scouted upfront by Kris tha creeker to have some water in the river. Friday saw first acquaintance with the Chiusella through the fantastic middle section at Traversella. This section has a lot on offer, from boulder gardens to slides and drops and all in a friendly format.
Net na de start, continue schitterende keien hellingen
Even Roberto could be convinced to join the troops and had a good time. Only problem with this section is that it is quite short and at low water, some portaging can come handy to avoid some sieves/pins. Probably worthwhile to check next time to start at the roadbridge below the upper section.
Bruno
tik, tik, tik, om twee uur 'snachts begint het te regenen. Ik schiet de tent uit en stop mijn 'bijna droge' gerief in de zak. Nutteloos blijkt later, we hebben gewoon de hele dag zon en 25 graden of meer. Die ochtend voor Gert de laatste rituele actie, het repareren van de oude en nieuwe scheuren in zijn boot. Jorg zijn schip wordt en passant meegenomen.
dagelijkse routine, Bert en Jorg repareren hun oude lijkjes
We vertrekken naar de midden Chiusella, het klassieke stuk. Bij een camping stappen we in. Twee groepen, Jorg, Jan, Peter en ik in team 1. De rest rijdt de auto¥s om en komt na.
Jorg gaat voorop. Jan er achteraan, dan ik en dan Peter.
\
Meestal read an run
nochtans krap
De eerste keienhelling wordt over rechts genomen. Daarna volgen read and run stroomversnellingen. Bij een horizonlijn stappen we uit en verkennen, kanaal over rechts met een 'walsje' in de hoek, dan door naar een slot met een boof over een rotspuntje, in het schuim landen en dan vrij uitvaren.
Jorn safe in de uitvaart van smalle drop
Jorg doet voor, op snelheid. Jan gaat na, pakt de bocht, de bocht pakt Jan, het rappel leert Jan zijn eerste rodeo moves, de boot leert Jan boksen, nooit je verdediging laten zakken Jan! Met een flinke bloedneus komt hij boven en stapt uit de strijd.
Een snelle controle van de opperhuid duidt slechts op interne schade, in de neus en tussen de oren.
Jorg is gedecideerd: "take your rest", Jan denkt eerder aan een "take me out of here". Maar na de "rest" waarin hij onze runs bestudeert legt hij de lat terug op hoogte en vaart de passage clean. Bravo!
Intermezzo Jan:
Na een rustdag gisteren ga ik nog één rivier meevaren. Fysiek nog lang niet fit en de hoofdpijn die me elke ochtend weer verveelt (nee niet de drank) maken dat ik stillaan uitkijk naar het einde van de vakantie. De midden Chiusella moet er echter nog wel bijkunnen. Samen met Peter bekijk ik de eerste passages: het ziet er allemaal goed te doen uit. Wat blokken, een paar sprongetjes naar beneden, wit water... daar doen we het voor.
Als we er aan beginnen verschieten we toch: wat een verschil tussen kijken boven en varen beneden.
Daarna neemt Jorg de kop en speelt Peter weer bezemwagen. Er wordt vlot gevaren: van keerwater naar keerwater en verkennen vanuit de boot. Bij een moeilijker stuk gaan we kijken. Jorg stapt in en vaart de passage zonder probleem. Ik volg maar draai te kort af in het walsje boven de grotere sprong waarvoor we eigenlijk uitgestapt waren. Mijn boot is alvast een pak actiever dan ik. Hij tolt, rolt, springt en danst. Bij zoveel jong geweld stap ik beleefd uit en als dank voor zijn vrijheid geeft de Fluid me een flinke mep op mijn neus.
Wals - Jan: 1 - 0 (red: niet zichtbaar maar boot en wals zijn hier nog intiem)
Peter kijkt bedenkelijk en Menno gaat op zoek naar de snee in mijn neus waar al dat bloed vandaan komt. Het blijkt een gewone bloedneus te zijn en gelukkig gaat dat sneller stollen dan de wonde in Gerts vinger (dat duurt minstens 2 dagen). Ik krijg ruim de tijd om wat te recupereren en ondertussen komt groep 2 er aan. Meno en Peter varen de passage zonder problemen en ik besluit het er nog eens op de wagen. Het kan immers niet aan mijn Fluid liggen dat die passage mislukte.
Deze keer vaar ik de lijn keurig en blij kom ik bij de rest van de groep.
In strak tempo gaat het daarna verder: verkennen vanuit de boot en varen.
We stappen nog 2 keer uit om te dragen: een smal kloofje lijkt echt wel onbevaarbaar: het eindigt met een berg water van een meter hoog, drie meter lang waar je geen peddelslag kan geven wegens veel te smal.
Net na het smalle kanaaltje dat we hebben overgedragen
Een andere passage vaart Jorg wel ongeveer blind. Het lijkt me nogal stevig en van beneden doet hij teken om toch maar even te gaan kijken. Terecht: er moet schuin tegen een blok opgevaren worden om daarna langsheen een onderspoelde rots weg te kunnen paddelen. Dragen maar.
De rest van de rivier wordt in sneltempo afgewerkt.
Schitterend zoals de Chiusella is volgegooid met grote boulders
Na de lunch werkt de rest van de groep de beneden Chiusella af. Ik rij met Wim de auto's naar het eindpunt. We doen een terrasje en de inkopen voor 's avonds.
Niet zo'n beste inkopen want de wijn wordt er die avond snel doorgejaagd. De 'driehoekige fles' waren we ook vergeten en de fles pastis die de Noorwegen trip van vorig jaar had overleefd zal niet nog eens op voorjaarsverlof gaan. We krijgen een flinke stortbui over ons en het wordt slideshow-avond in de tent. Er zijn dit jaar veel foto's getrokken maar toch... om 9.45 en met enkel het bekijken van de foto's tot en met dag 3 achter de rug, duikt iedereen zijn nest in. Zou ik niet de enige zijn die moe is?
Jan
Daarna weer read and run versnellingen. Je moet wel snellezer zijn want Jorg zijn tempo licht hoog, vol tempo stoempt hij door de rapids. Wij volgen braaf ;)
Dan een nieuw horizonlijn. Jorg scout even snel, stapt in, vaart aan, hapert even, maar vaart dan de drop over rechts af vol op de plaat die daar op de bodem ligt, het water is daar snel en hij spoelt door. Achteraf blijkt dat Jorg wel een vaarplan had, maar eerst nog het keerwater boven de val wilde nemen, de "hapering" was dus niet meer dan "shit" dat haal ik niet, dan maar de val af. Zo bekent hij later eerlijk.
Geen denken aan, dit draag ik. De rest ook.
Deze passage eindigt in een smal kanaal minimaal 1 meter breed, 30 meter lang die eindigt in een rappel van 3 meter lang, in totaal gaat het rappel bijna een meter omhoog. Zelfs de Jorg beoordeelt dit als kansloos.
Read and run verder, het is steil , grote bruine blokken, totaal onoverzichtelijk, maar kort achter Jorg is het goed varen, als je tempo hebt. Raak je hem kwijt, then you are on your own. Niet echt een probleem maar wel iets om rekening mee te houden.
Weer een nieuwe horizon line , Jorg scout van boven en besluit direct door te varen. Op tempo een super boof maken tegen een schuine plaat rechts. Super steil knalt hij er tegenaan en komt clean weg voor de onderspoelde wand.
Da's dragen boys, zeg ik tegen de rest. Peter kijkt nog even maar gehoorzaamt (-;) en draagt ook over.
Laatste boulder passage bij de uitstap, hier breder, dus ondieper
Totaal beeld vanaf de brug bij de uitstap
Tot de uitstap is het heerlijk WW III-IV uitvaren en in het zonnetje lunchen we.
Intermezzo Bruno:
For the afternoon program, we opted after some discussion for the lower Chiusella because weather higher up in the valley was turning bad and also to give everybody the chance to put in one more paddle before heading home. Quite low water here but good fun with varied rapids. Did I mention that Wim did not join the troops anymore due to extremely lower back injury?
Bruno
Na een relaxte lunch in het zonnetje op de uitstap van de midden Chiusella is het tijd voor run 2. Jorg gaat vooralsnog niet mee maar dan rijdt hij toch weer met wive and kids in de karavaan mee naar een oerwoudpad welke volgens Bruno ooit naar de instap moet leiden. Wim vertrouwt op de guide en duikt met remorque de groene tunnel in.
eindstation voor de bunnycar
Na een paar honderd meter is het gebeurt en kleden we op een kleine open plek midden in het bos om. Geen water te zien noch te horen, zijn we verdwaald? Jorg parkeert op straat en zal daar omkleden en nakomen. Eenmaal ontdaan van Nirjharanen grijpt the wive haar kans en geeft Jorg met de pantoffel. Even later komt hij vertellen dat ze naar een meer gaan om te zwemmen...
Wim en Jan doen de bunny en gaan ondertussen ook nog even inkopen.
varen of lopen naar de instap
Wij duiken volbepakt het groene lover in. een klein beekje doet ons hopen, de een kluunt door de bedding, de ander gaat zelfs spelevarend over het vlakke water.
vanuit het oerwoud de beek in
uiteindelijk bereiken we toch de Chiusella en in een brede lichtjes verblokte bedding zetten we in.
Even dobberen op een relatief open bedding maar al snel moeten we de kant in voor een eerste overdrager. De hele Chiusella perst zich hier door een smalle drop 4 meter naar benenden in een kolkende ketel. Een absolute nogo voor ons.
Omdragen is simpel langs de kant naar een rots plateau. De entry is een droge slide met de laatste 3 meter vrije val. Toch spannend om als eerste down te gaan. Geen fouten maken nou ;)
Alpinestart na ingang eerste kloof
wat hebben die boten een mooie geul gesleten in de rots!
mr guide als laatste
Onder de volgende wegbrug begint weer een klovig stuk met een paar stevige passages waarvan we er een aantal toch wel even verkennen. Van boven lijkt het helemaal niks. Op waterhoogte zijn er toch wel wat factoren waar je serieus rekening mee moet houden. In de laatste drop ga ik weer eens "breed" en mij peddel slaat vast in de drop. Het kraakt vervaarlijk maar op een of andere manier weet ik hem toch los te werken terwijl ik nog aan het vallen ben. Oeps, dat was bijna peddel weg...
In de kloof onder de brug
Na het kloofje is het weer even wat rustig tot een enorme horizonlijn, niet van water, maar van rots. Een reusachtige rotsban blokkeert de hele rivier en via twee drop van in totaal meer dan 15 meter dendert de rivier door een kanaal in die rotsband. De eerste drop heeft een groot stootblok onderin, misschien met laag water boofen naar rechts?
De tweede drop heeft Bert een paar jaar geleden nog gevaren, bevat nu echter een boom, hier ook weer, misschien met laag water onder de boom door, nu echter een no go. Overdragen en re-entry is poepie simpel.
2-e omdrager, pin rots in de eerste drop van 6 meter, 2-e 6 meter heeft een boompje...
Instap na 2-e omdrager
Het traject hier naar is zogenaamd " read and run class III-IV" pittig maar altijd verantwoord, de kanalen smal genoeg om bij deze lagere waterstand toch al serieus druk te veroorzaken.
ook in beneden Chiusella zitten interessante doorgangen
Na circa 2 km heerlijk wildwater gaat de grote boulder verblokking over in eenvoudige keitjes, het water krijgt meer speelruimte en vlakt uit. De totale bedding wordt ook nog eens breder en de Chiusella is duidelijk voorbij. Slechts ondiepe keien hellingen zijn nog ons deel voor de laatste kilometer. Op een van de keien passage geef ik een stevige duwslag (sorry Maarten, dufek gaat hier echt niet) en KNAK zegt mijn linker blad. &**$$%# voor het eerst in 25 jaar breek ik mijn eigen peddel (ja Sas, ik weet dat ik jouw robson Chili ooit gebroken heb). Het blad fleaddert er een beetje bij en is voorzichtig voorwaarts te belasten. De laatste kilomter dobber ik dus gewoon tussen de steentjes naar beneden en probeer de peddel zo min mogelijk in het water te steken.
Dan is daar de uitstap brug, de biertjes liggen al koud op ons te wachten, TOP geregeld toor Wim en Jan
kan een uitstap aangenamer zijn?
Goed getimed: "Water"loo voor de exo van Gert
Jan overtreft zichzelf, we krijgen een heerlijke salade met parmaham, geitekaas, etc. etc. etc. vooraf (ja, ja, Vitamine fruit bij Nirjhara, je verzint het niet (-;) en kip kerie toe, heerlijk. Blijven boksen Jan!
Menno
Lees ook:
dag 3 op de boven Sesia tot Piode
dag 4 op de benenden Sesia en Egua
dag 5 op de Landwasser (Bise Rosso)
dag 6 op de Gronda, Sorba en Sermenzina
