Batavieren alpenweek 2005

Dinsdag: Soca vanaf Slap Boka waterval tot (en met) slalomparcours in Trnovo

Na een stevig ontbijt maak de hele ploeg zich op voor het kerkhof. De beginners zullen het eerste stuk van Boka waterval naar de steengroeve goed moeten oefenen om evt. het kerkhof te kunnen varen.

Ervaringen van Lotte:

3e dag op de Soca: Instappen beneden Boka waterval tot en met de zandgroeve of de slalombaan

We stappen voor de 3e dag de boot in met een lekker gebakken eitje met of zonder spek in onze buiken en gaan de Soca weer op. Etienne, Gezien en ik gaan meteen flink peddelen waarbij Menno ons weer onder z’n hoede neemt. Gezien doet het even rustig aan ivm brakke verschijnselen.

Wij proberen het in en uit keerwaters varen zo goed mogelijk toe te passen en oefenen als bezetenen om misschien aan het einde van de dag mee de 1001 keerwaters ook wel kerkhof genoemd af te gaan.

Maar wat is er toch aan de hand ... mijn boot voelt in een keer apart aan en ik haal geen keerwaters. En daarbij voel ik in een keer koud water in de boot. Dus vraag ik Menno of mijn loosdopje goed dicht zit. Volgens hem zit ie natuurlijk hardstikke goed dicht. Maar na weer wat verder gevaren hebben, wordt het in een keer wel erg fris in de boot en besluit ik toch even het dopje te checken en m’n boot te legen. En je raadt het al... het dopje zat niet dicht haha!! Daarna ging het weer fantastisch.

Na de eerste twee dagen, die heel gaaf maar ook spannend waren, is dit stuk vooraf aan de 1001 keerwaters lekker rustig. Ondertussen genieten we erg veel van de zon en van de prachtige rivier en bergen. Vlak voordat we bij de lunch plek aankomen, probeert Gezien wat te stunten wat eindigt in een verfrissende duik. Maar wel goed geprobeerd!!

Tijdens de lunch voeren oa. Stefan en Folkert een surf show op. Nadat we weer ingestapt zijn en het kerkhof steeds dichter naderen, ga ik voor het eerst vandaag om. Dan ben ik extra snel aan de kant door de toepassing van de door Hans aangeraden ‘zwem zo snel mogelijk in het keerwater rol’!! Deze bewijst keer op keer z’n dienst en is dan ook zeer aan te raden. Ook om even lekker afkoeling te verkrijgen was het niet verkeerd, want met twintig+ graden is het toch wel warm in zon kayak pakkie.

Aangekomen bij de ingang van het kerkhof na een wederom fantastische kayak tocht, besluiten, al dan niet op advies Etienne, Gezien, Folkert, Ron en ik om de kayak op de schouder te nemen en dan maar bij de zandgroeve onze benen ook even wat training te geven... Daarvoor beginnen wij aan een steile klim van een half uur met kayak op de schouder en weerzinwekkende afgronden onderweg.

Na deze passage te hebben overleefd, hebben wij een boot teveel om op de auto te passen en mogen wij 1 boot bij de Europagaaien in de truck plaatsen wat heel aardig was. Toen was het natuurlijk de hoogste tijd voor een lekkere pivo en reden we dan ook snel naar het cafe aan het eind van de 1001keerwaters ook om de rest van de Batavieren daar te verwelkomen.

Een aantal Batavieren vaart tussen de Italiaanse en Sloveense slalommers ook nog even de slalombaan af. Helaas is het hierna te laat om de kippen (en voor Ron, Etienne en mij een lekker forelletje) te braaien, dus gaan we bij een restaurant in Bovec eten wat niet iedereen, maar onder andere Folkert en Teun wel erg goed beviel. Zij lieten een plaatselijke mixed vis schotel goed smaken uiteraard vergezeld met de nodige pivo’s en culinaire inspiraties.

Daarna was het weer tijd ons op de camping te installeren voor een lekker warm kampvuur voor de ene en een extreem lekker warm saunatje de ander. Het vuur wordt aangevuld per kruiwagen vol houtblokken in een keer er op gekieperd. Dat is pas een vuurtje stoken!!

Bedankt voor de supergave week!!! Lotte

 

Verdere impressies van Hans hoge Staay:

we varen weer in vier groepen in ongeveer dezelfde samenstelling, als achtervanger van de laatste groep valt er die dag wel wat te doen.

Menno probeert Gezien, Lotte en Etienne de mooiste keerwaters en andere beginners-ellende bij te brengen. Het eerste stuk is redelijk rustig dus kunnen we Etienne en Lotte weer wat vertrouwen geven in hun vaarcapaciteiten. Als de eerste blokken in het water verschijnen zitten ze weer geheel en al stevig in hun boot, en vlak bij de lunchplek laat Gezien nog even zien hoe walsje plakken tot zwemmen lijdt.

Na de lunch, heerlijk in de zon, de laatste kilometer tot de ingang van het kerkhof.

Lotte ziet een kei over het hoofd en brengt de keerwater zwemrol perfect in praktijk. een heel klein gaatje tussen twee stenen, moeten we dat echt doen Menno? ja dus ook jij Etienne, maar alles gaat goed.

vlak voor de ingang van de kloof nog de hang-kei. Ook hier moet het hele spul op en tussen door, en Denis probeert tevergeefs te steunen op bellen maar komt na wat gefreubel weer netjes boven.

Voor Kerkhof ligt de rest ongeduldig te wachten. Wat willen de beginners? Alleen Stefan besluit mee te gaan, en dat zullen we weten ook, geen gat zal te groot zijn.

Uitgewuifd door de achterblijvers en een aantal kreten van Roel, (iets met tena lady en stoma's leeg) vallen we het kerkhof in.

Het kerkhof word ook wel "duizend en één" keerwaters genoemd, niet voor niks, schitterende keerwaters, walsjes en gaten.

Arne op weg naar één van de 1001

Stefan verbaast iedereen hij duikt overal in, hij moet zelfs wat afgeremd worden. Iedereen vermaakt zich in elk geval kostelijk, en iets over vijven komen de eersten aan bij de slalom baan.

Eerst maar eens verkennen, best wel heftig. Slik, zal ik het doen? laat ik het maar doen, zit al 4 dagen goed in de boot, dus tijd om weer eens een grens te verleggen, en wie weet als ik hem goed vaar de volgende dag de Kobarid Strecke.

Terug bij het begin punt komt Menno net aan varen en hoort tot zijn verbazing dat 11 man het slalom parkoers willen varen.

Joost, Paul, Roel, Arne, Coen, Mayke, Sem, Maud, Rommert, Menno en ik stappen snel in, het is al half zes. De rest van de club staat op de brug of langs het parkoers met foto toestel en reddingslijn.

Roel op een van de eerste slalom passages

Wat volgt is dus vooral voor mij echt heftig. Tot halverwege gaat het best redelijk, maar dan werkt de hoge Staay niet meer en moet ik rollen.

Hierna is wat mij betreft het mooie er vanaf. Terwijl ik uitvaar zegt Menno tegen Mayke "kijk maar naar de lijn die hans vaart".

Om op het juiste punt bij een grote wals te komen moet ik eerst twee flinke keien zien te ontwijken, dit lukte min of meer, maar de gevolgde route was van dien aard dat Menno het advies aan Mayke introk.

Ook Maud vond het nodig om op exact hetzelfde punt om te gaan als ik, maar kon zich gelukkig ook redden met een goed geslaagde rol.

Bij het bordje "nog 100 mtr voor laatste uitstap punt" ben ik er maar uitgegaan, ik hou van enige marge, vooral als de kloof na het uitstap punt een wat slechte reputatie heeft.

Alleen Coen, Sem, Arne, Roel en Menno varen ook nog de laatste 100 mtr.

Na het varen van de slalom band is het dus wel mooi te laat om onze kippen op te halen dus helaas moeten we uit eten gaan.

in het geval van Cees en mij zeker helaas, mijn meest begeerde eet onderdeel het VLEES kregen we gewoon niet, dus moest ik de nacht in op een bak sla en drie stukjes kaas, wat mij betreft mijn enige wan klankje deze week (Martinov bedankt )~:(.

Hans hoge Staay

Hoofdpagina | zaterdag | zondag | maandag | dinsdag | woensdag |donderdag | vrijdag