Mountainbiken door het schitterende Limburgse heuvelland, je snapt wel waarom Hans daar een molen koopt.
Deze keer geen zwemmers om een verslag aan op te dringen, maar wat dan? Dan maar een fiets-typisch verschijnsel, vallen!
Dat moet toch lukken, wie zwemt die schrijft of wie valt die schrijft, het klinkt consistent. Zaterdagochtend aan het ontbijt gooi ik het maar even op tafel, krijg geen weerwoord en de regel staat.
Helaas, hoewel we op de rivier voldoende beginners bij ons zouden hebben en voldoende trucjes weten om een verslag af te dwingen, gaat het nu niet op:
Hans P en John V, cateraars optima forma maar beiden (nog) niet geschikt voor een mountainbiketocht, gaan getweeën wel op de fiets, Hans met de dernie en John in de slipstream, maar wel richting Maastricht en terras. Dus of John nu voor of na het terras de dernie omver gereden heeft, dat zullen we nooit weten. Een verslag zit er dus niet in.
De rest gaat er gelukkig wel voor en vertrekt naar Gulpen waar de “ Bart Brentjes” route van Nederland ligt. Bij klimhal Rocca zorgt Thomas voor de ontbrekende fietsen, die moeten met de Limburse slag uit een andere reservering losgetrokken worden, want hoewel Thomas alles perfect gereserveerd heeft, is dat bij de Rocca day-to-day werkvoorbereiding nooit aangekomen. Een dik uur later kunnen we eindelijk op pad.
Lida “als ik ergens aan begin, dan maak ik het af”. Nog nooit op een mountainbike gezeten mag ze direct in bart zijn groeven rollen. Dat heeft ze geweten. Maar als er iemand het “al mot ik krupe” heeft uitgevonden, dan is het Lida wel.
Terence “hik” Baf. Blaast zich op, Saskia “ gaat er overheen” en daarna neemt hij een powernap.
Ben, de Indiaan, op iedere top geeft hij rooksignalen af.
Menno, eerste lekke band en misschien moet hij dus maar schrijven. Verder als gewoonlijk haantje de voorste, al was het soms vreemd, hij had me toch al eens ingehaald deze helling verder is het bijna zover, hij mag ook bijna dingen gaan vergeten, hij denk misschien van niet maar het gaat echt gebeuren.
Zo een weekendje mountainbiken; lekker op vrijdag al richting de molen van Hans, dat was wel een wereld trip door heel Nederland maar toch lekker veel zin.
Ik was er vrijdag nog lekker op tijd,en zoals gewoonlijk was de avond weer zeer gezellig maar om half twee was het toch echt mooi geweest want morgen moeten we aan de bak.
Na een goede nacht en weer een bata4 waardig en gezellig ontbijt was het dan toch tijd om te gaan. En zoals gewoonlijk duurde het op halen van de gehuurde fietsen…..
Eindelijk onderweg, meteen even het kaf (Sven) van het koren (de Rest (-;) scheiden via een klein bultje.
De start bij Gulpen, alleen Sven bleef in het zadel
Boven even wachten en dan weer gezellig met de hele groep verder. Het weer was echt top om lekker te fietsen, varen was beter geweest maar ja, water in de rivieren, daar was wat mee. Ik heb me zeer goed vermaakt en aan de stemming te horen, de rest volgens mij ook wel.
Bij terug komst zijn ze begonnen aan het avond eten en John was weer top. Na het eten het toetje van hans die, hoe kon het ook anders, twee vlaaien mee had genomen bij de bakker ‘smorgens . Moe en vol gegeten nog gezellig wat gedronken, maar iedereen was toch wat moe en dus op tijd het bed in.
Zondag ochtend tafel dekken, weer een lekker ontbijt en zorgen dat de molen weer een beetje aan kant is en dan het ene deel weer lekker op de mountainbiken het bos in, het andere deel naar de erft om toch nog wat te varen.
Ik keek wel weer uit naar het fietsen. Op de startplek zonder iets te doen een lekke band, nieuwe band erin en, en je geloofd het niet , ook lek!
Dat was voor mij het teken van dit is niet mijn dag was om weer even maximaal door het bos te raggen. Dus de fiets maar weer in de auto gedaan en de (compleet verbijsterde) rest uit gezwaaid en richting Eindhoven gegaan.
Vandaag dus geklopt door materiaal pech en gebrek aan vertrouwen in materiaal. Volgende keer beter.
Groeten sven
Voor ons zat er nikks anders op om zonder reserve batterij op pad te gaan. Een heerlijke dag met zon, zon en zon. De Vijlen route was een maatje makkelijker dan Gulpen, maar de lange afdaling door het Vijlener bos was helemaal top, maar hield veel te snel op.
klik op de kaart voor een te printen formaat
klik op de kaart voor een te printen formaat
