De Baybach 20070303

anything but canoeing

Weekendje varen; derogeren of toch maar richting de Moezel?

Oftewel wanneer komt het lidmaatschap van Nirjhara gewoon bij het Batavier lidmaatschap erbij? Ook nu dus mensen zonder stickers, lidmaatschap e.d. dus voor de verandering maar weer naar Gabi (Gerullis).

Bij Gabi zijn we welkom en ze wil ook nog koken voor ons: dat gaan we uitproberen !!

Na het gebruikelijke geharrewar over de auto en boten verdeling in en op een minimaal aantal auto’s aangekomen in Landkern.

Bijna met een nog minder als minimaal aantal boten aangekomen daar er op de auto van Hans 3 boten volledig los lagen op de dragers.

Cees V en Harrie hadden dit wel gezien op de snelweg…… maar ja het is de laatste dag van een drukke werkweek dus waarom zou je verder nadenken……en direct de auto aan de kant sturen? Alhoewel, hoe stuur je een Hans?...

Na het gebruikelijke ritueel wat moet leiden tot een rivier keuze voor de volgende dag wordt er besloten om op te splitsen: de Endert voor de cracks en de Baybach voor de niet levensmoede vaarders.

Het zou een lange dag worden…..dus vroeg opgestaan. De Baybach is bekend met bomen en gezien de storm van laatst zouden er wel eens wat meer bomen kunnen liggen….

Na eerst Arne, Cees F, Menno en Coen afgezet te hebben bij de Endert gaan we door richting de Baybach.

Omrijden, daar de Moezel zo hoog stond dat er wegen waren afgesloten: ook de gebelde en ge-internette peilschalen stonden zeer hoog.

De vorige keer op de Baybach had John een teen beschadigd aan het eind van het traject. Maar deze keer voordat hij in zijn boot zat: nagel kapot en ook nog geen EHBO bij zich !!!

Ingestapt 300m na het eigenlijke instappunt ivm bomen: dat begint goed…

Het eerste stuk liepen we ca 1:1. Dit gaf de gebruikelijke onrust: moeten we wel verder gaan?

Het grote klunen is begonnen. Normaal ligt er ergens eens een boom om nu was het echt horden lopen.

Na 3 kwartier “varen” en ca 7 keer klunen op een traject van ca 750m wordt eea in de groep gegooid: door of terug ??

Eerst verderop kijken: dat bleek mee te vallen: de eerste KM geen noemenswaardig brandhout.

Dus nog een klein stuk slepen en dan door maar slechts tot halverwege: het eindpunt zullen we toch niet meer redden vandaag….

Na de volgende bomenserie hebben Cees V en John de boot niet meer in het water gelegd: en zijn terug gelopen naar de auto’s.

 

Toch wel leuk dat wildwatervaren, maar kort na het verkende deel wederom feest.

Soms ging het net: met wat takken knuffelen kwamen we er wel door.

Geschreeuw onderweg bleek van jonge zwijntjes afkomstig.

Op het eerste deel ook een van de 2 stuwen toch maar niet gevaren met deze waterstand (ondiep, bomen, versperd).

Halverwege aangekomen opnieuw de discussie: doorvaren of niet?

Dus maar wel: hier wachten we tot Cees en John komen. Daar worden we alleen maar koud van en gaan lopen met de boten kunnen we ook uitstellen tot het donker gaat worden.

We hebben Cees nog getracht te bellen om hem niet voor niets naar het middentraject punt te laten komen maar helaas geen verbinding en het klovige Baybach land.

Ondertussen hebben we tijd om in het schemer wat te eten.

Na weer de nodige omdraagacties slaat de vermoeidheid toe: Ron als laatste vaarder hangt ineens in de takken vast.

Pauline heeft even laten zien dat de Raft-dames aan krachtraining doen en sleept hem uit de takken !!

Dus nu maar gaan lopen….maar dat is ook niks zolang we nog wel wat kunnen zien en dus besluiten Boy en ik weer de rivier in te gaan.

Boy gaat voorop en gaat een walsje door waarvan je er ca. 100 op een tocht tegen komt en hangt 5m voor me met een dikke tak onder zijn oksels vast in een wals. Een poging hem nog te ontwijken mislukt, het lukt wel om hem een een lidteken net onder zijn helm te bezorgen, maar gelukkig geen 2 man in de wals vast. Boy komt deels met hulp en deels zelf uit de wals.

Nog een half uur verder gevaren en toen (even voor 7uur) op zoek naar het pad dat links langs de rivier loopt.

Nadat we de boten ca 25 m hogerop hebben getakeld en nog ca 500m gelopen naar het eindpunt en eindigen in absolute duisternis.

Op het eindpunt was men bij het huis zo vriendelijk om het buitenlicht voor ons aan te doen zodat we makkelijk konden omkleden.

Bij het wegrijden dacht Hans even te keren….ja hoor zo vast als een huis in de modder…. het wiel hing los in het water te draaien….

Ook daar had men eerder mee te maken gehad: binnen 2 tellen was de boer bij ons en werd er en een tractor tevoorschijn gehaald waarmee Hans en de Espace weer vaste grond onder de wielen kreeg.

Al met al ongeveer 1:4 gelopen:gevaren op ca 12Km en nog nooit zoveel modder mijn boot in gekruid.

Heerlijk gegeten bij Gaby Gerullis ’s avonds in de “haus stube”. Dit zullen we vaker gaan doen !!

De volgende dag als vaste gasten van Gaby Gerullis nog een multitool gekregen met lampje erin voor het geval dat we weer in het donker zouden aankomen, Gaby denkt ook aan alles...

En nu op naar een rivier zonder bomen, de Üssbach

Epiloog:

Helaas liggen er nu dus ca 40 onbevaarbare bomen in deze wildwatertechnische mooie sloot.

Wellicht dat we nog eens een schoonmaakactie kunnen gaan houden met laag water in overleg met de plaatselijke autoriteiten maar tot die tijd is het Byebyebach !!

Joost van Haaren